Τα παιδιά του ΣΤ2, στα πλαίσια του μαθήματος της Ελληνικής Γλώσσας, συνέταξαν μια επιστολή προς τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, προκειμένου να αναληφθούν πρωτοβουλίες σε παγκόσμιο επίπεδο, για την εξάλειψη του φαινομένου των «παιδιών –στρατιωτών», που χρησιμοποιούνται σε σκληρές μάχες ανά τον κόσμο. Τα παιδιά της ΣΤ τάξης μας έχουν συνηθίσει σε τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, που έχουν ως στόχο ένα κόσμο πιο δίκαιο και πιο ανθρώπινο.

                                                                                                                   Θεσσαλονίκη 24/06/2020

Αξιότιμε Γενικέ Γραμματέα του ΟΗΕ

           Είμαστε μαθητές του 21^ου δημ. Σχολείου Θεσ/νικης και σας στέλνουμε αυτή την επιστολή, επειδή μας ανησυχεί το γεγονός ότι το ποσοστό των παιδιών-στρατιωτών και θυμάτων πολέμου αυξάνεται ολοένα και περισσότερο, σύμφωνα με επίσημη έκθεση της UNICEFπου πραγματικά μας συγκλόνισε.

           Την τελευταία δεκαετία τα παιδιά που παίρνουν μέρος σε πολέμους , κυρίως στη Συρία και στο Αφγανιστάν, έχουν τριπλασιαστεί σε σχέση με τις τρεις προηγούμενες δεκαετίες. Πώς είναι δυνατόν να παραβιάζονται κατάφορα σχεδόν όλα τα δικαιώματα των παιδιών, με πρώτο και βασικό το δικαίωμα της ζωής, της ελευθερίας, της μόρφωσης, της οικογένειας. Και βέβαια το δικαίωμα να ονειρεύονται.

            Δεν μπορούμε να είμαστε ξέγνοιαστοι την ώρα που γύρω μας υποφέρουν και χάνονται τόσες παιδικές ψυχές άδικα εξαιτίας του πολέμου. Την ώρα που εμείς παίζουμε, αυτά τα παιδιά ζουν έναν εφιάλτη. Πιστεύουμε ότι όλοι οι διεθνείς οργανισμοί, οι παγκόσμιοι φορείς και τα δυνατά κράτη του κόσμου πρέπει να βοηθήσουν και να συνεργαστούν σ’ αυτό το ανθρωπιστικό έργο.

            Πιστεύουμε ότι τα παιδιά χρειάζονται οικογένεια, αγάπη, φροντίδα, παιχνίδι και όχι ένα όπλο στο χέρι, χειροβομβίδες και αίματα.

            Mε την αρμοδιότητα και τη δύναμη που έχετε ως οργανισμός που φροντίζει για την ειρήνη βοηθήστε ώστε αυτά τα παιδιά να πάρουν πίσω τα όνειρά τους.                                                                                                                                                                         Με εκτίμηση

                                           Τα παιδιά του ΣΤ2 του 21^ου Δημ. Σχ. Θεσσαλονίκης